Blog

Wyprawa do Morskiego Oka jest niemal kultowym narodowym obowiązkiem podczas pobytu w Tatrach. Dla tych, co lubią tłok, gwar, śmieci, widok umęczonych koni ciągnących pod górę wozy wypełnione tłuściochami pozostawiamy ten szlak. Dla spragnionych niczym niezakłóconego spaceru w pięknych okolicznościach przyrody poleca się wyprawę do Popradzkiego Stawu i Szczyrbskiego Jeziora leżących po słowackiej stronie.

Szczyrbskie Pleso, Popradzkie Pleso – lokalizacja

Popradzkie Pleso (niegdyś zwany Rybi Staw lub Mały Rybi Staw) leży w Tatrach Wysokich w Dolinie Złomisk, która jest częścią Doliny Mięguszowieckiej.

Štrbské Pleso – Szczyrbskie Jezioro położone w słowackich Tatrach Wysokich jest drugim co do wielkości zbiornikiem po tej stronie Parku Tatrzańskiego (największą powierzchnię ma Wielki Hińczowy Staw). Ulokowane jest na tak zwanym Szczyrbskim Tarasie na wysokości 1346 m n.p.m. na wsią Szczyrba.

Szczyrbskie Pleso, Popradzkie Pleso – dojazd

Wybierając się do tych miejsc najlepiej dojechać do stacji kolejki elektrycznej Popradzkie Pleso.  Tu znajduje się wielki parking – opłata 6 euro za dobę (dość tanio, jak na warunki słowackie) oraz wejście na teren TANAP – Parku Tatrzańskiego po stronie słowackiej.

Dojazd samochodem od granicy kraju odbywa się w czasie krótszym niż godzina. Po zjeździe z polskiej DK 49 po słowackiej stronie należy jechać trasą 66. W Tatrzańskiej Kotlinie mijając po lewej stronie Lendak skręcić ostro w prawo na trasę 537 kierować się na Wysokie Tatry a stamtąd na Popradzkie Pleso.

Ze Sromowiec Niżnych należy kierować się na zachód na Sromowce Wyżne, Niedzicę i Łapsze. W Łapszach skierować się na południe na trasę 49, która wiedzie do granicy ze Słowacją. Po przekroczeniu granicy droga ma numer 66. Kierujemy się do Tatrzańskiej Kotliny i za pensjonatem Limba (po lewej stronie drogi) skręcamy w prawo na drogę numer 537. Mijamy Tatrzańską Łomnicę, Stary Smokowiec i dojeżdżamy do Popradzkiego Pleso. Trasę o długości około 84 km pokonuje się osobówką w 1 h i 35 minut.

Szczyrbskie Pleso, Popradzkie Pleso - charakterystyka

Popradzki Staw swoim wyglądem i rodowodem geologicznym przypomina nasze Morskie Oko – leży o 100 m wyżej na wysokości 1494,3 m n.p.m., a ze względu na większe nasłonecznienie ma więcej roślinności - planktonu, którym żywią się występujące tu naturalnie piękne okazy pstrągów potokowych oraz innych ryb wpuszczonych do zbiornika (dawna nazwa stawu do tego bogactwa ryb nawiązuje). Woda w stawie ma kolor żółto-zielony i ze względu na plankton nie jest tak przezroczysta, jak w innych tatrzańskich jeziorach.

Tafla ma powierzchnię 6,26 ha; głębokość 16,6. M. Woda ma średnią temperaturę 16 stopni Celsjusza. Lód pokrywa powierzchnię zbiornika przez pół roku - zazwyczaj od 21 listopada do 21 maja.

Szczyrbskie Jezioro od północy ogranicza wysoka i stroma grań Soliska (będący odnogą Krywania najwyższy szczyt Wielkie Solisko 2412 m n.p.m. przedzielający doliny Furkocką i Młynicką). Na południowej stronie jezioro ogranicza wał morenowy o wysokości 20 m. Tam na południu znajduje się kurort o tej samem nazwie, co jezioro.

Jezioro ma powierzchnię 19,76 ha; maksymalna głębokość 20 m. Przez około 155 dni w roku na powierzchni utrzymuje się lód. W połowie XIX wieku jezioro zarybiono, a dzięki południowej wystawie sprzyjającej rozwojowi planktonu ryby w jeziorze mają się dobrze i osiągają spore  rozmiary.

W przeciwieństwie do naturalnego, dzikiego otoczenia Popradzkiego Stawu, Jezioro Szczyrbskie jest wysoce ucywilizowane – to wielki kurort z promenadami, wysokimi hotelami, tysiącami turystów przechadzającymi się po nadjeziornych promenadach – miłośnicy natury zachwycą się otoczeniem jeziora, ale dzikich ostępów tutaj nie znajdą.

Szczyrbskie Pleso, Popradzkie Pleso – atrakcje, opis tras

Wyprawa wokół Popradzkiego Stawu oraz Szczyrbskiego Jeziora mimo, że odbywa się w pasmie Tatr Wysokich nie jest wymagająca pod względem technicznym. Całą trasę można pokonać w około 4 godziny; stopień trudności niski – poradzą sobie wszyscy.

Ze stacji kolejki do Popradzkiego Stawu wiedzie szlak niebieski. Droga wiedzie do górskiego hotelu wzniesionego w roku 1886. Asfaltowa trasa ma 4 km długości, a różnica wzniesień równa jest 260 m.

Na początku trasy wędrowcy przekraczają niewielką rzeczkę powstałą z połączenia Krupy i Potoku Mięguszowickiego). Ta rzeczka to Poprad, który pod Starym Sączem 155 kilometrów dalej wpada do Dunajca.

W kilku miejscach droga asfaltowa ma odnogi – ścieżki kamienne prowadzące do ciekawych miejsc. Warto skręcić na żółty szlak i dość do Symbolicznego Cmentarza Ofiar Tatr. Pomysł utworzenia miejsca upamiętniającego ofiary gór dał w 1922 roku czeski malarz i grafik Otakar Štáfl – wielki miłośnik wypraw i wspinaczek. Cmentarz lokowano w 1934 roku, a otwarcie miało miejsce w 1940 roku. Štáfl, który z żoną – taterniczką mieszkał w górach po rozpoczęciu wojny wyjechał. Oboje zginęli po koniec wojny w wyniku wybuchu bomby lotniczej zrzuconej przez Amerykanów. Na cmentarzu jest około 300 tablic z nazwiskami ludzi zasłużonych dla gór. Upamiętniono małżeństwo Štáflów i dziesiątki innych osób. Spośród bliskich nam nazwisk znajdujemy m.in. Wandę Rutkiewicz, Jerzego Kukuczkę, Mieczysława Karłowicza.

Wejście na cmentarz nie jest biletowane. Można zostawić dobrowolne datki na utrzymanie cmentarza.

Z cmentarza nie trzeba wracać na asfalt – żółty szlak wiedzie do stawu ścieżką kamienną – bardzo wygodną i łatwą. Przejście wokół  zbiornika zajmuje niecałe pół godziny. Można zatrzymać się w Hotelu Górskim – skorzystać z restauracji lub baru. Hotel pochodzący z wieku XIX zbudowano z drewna i choć jest duży, to nie szpeci krajobrazu. Hotel oferuje miejsca noclegowe o różnym standardzie i cenach – od około 15 do 30 euro za dobę. Za niewielką opłatą można korzystać z kuchenki.

Znad Popradzkiego Stawu do Szczyrbskiego Jeziora można iść dwiema trasami:

• Czerwoną tzw. Magistralą Tatrzańską
• Zieloną

Oba szlaki zaczynają się niedaleko hotelu, a potem w połowie drogi znów się łączą. Szlak czerwony poleca się latem. Zimą, ze względu na zagrożenie lawinowe (Magistrala przecinana jest lawinami) wybrać należy szlak zielony.

Droga ma około 5 kilometrów; różnica wzniesień – 200 m; czas – powyżej 1 godziny (zależy, ile razy zatrzymamy się na odpoczynek lub fotosesję).

Ścieżki do Szczyrbskiego Jeziora biegną na znacznej wysokości, co zapewnia spektakularne widoki po drodze. Szczególnie pięknie jest w miejscu, gdzie szlak znajduje się około 1500 m nad dnem Doliny Mięguszowieckiej. Widok urwiska Osterwy i Doliny Złomisk – niezapomniany!

Mimo wysokości szlak jest szeroki, bardzo wygodny – kamienie są dość stabilne, bezpieczne.

Podczas wędrówki warto zwrócić uwagę na okazy flory tatrzańskiej. Szczególnie pięknie wyglądają samotne limby, które wyrastają niemal ze skał.

Część szlaku biegnie przez las, co utrudnia nieco podziwianie panoramy gór. Gdy las zacznie rzednąć, to znak, że zbliżamy się do brzegów jeziora.

Obejście jeziora dookoła ( 2,5 km) zajmuje około 45 minut. W Miejscowości Szczyrbskie Jezioro – najwyżej położona miejscowość w Tatrach  można poczuć się jak w centrum Zakopanego. Mnóstwo turystów i wiele atrakcji dla nich przygotowanych. Można skorzystać z zaplecza gastronomicznego – ale uwaga! Szczyrbskie Jezioro do tanich nie należy!

Zejście powrotne do stacji Popradzkie Pleso jest łatwe, w większości wygodną asfaltówką. Oba zbiorniki łączy szosa rowerowa – dla pieszych pokonanie ok. 30 minut.

Popradzkie Pleso, Szczyrbskie Pleso – kilka dobrych rad

Zanim pójdziemy w słowackie góry warto wiedzieć:

1. Akcje ratunkowe górskiego pogotowia na Słowacji są odpłatne – trzeba się ubezpieczyć!
2. Do Tatrzańskiego Parku Narodowego w Słowacji wchodzi się za darmo.
3. Droga asfaltowa do Porpadzkiego Stawu jest jednocześnie trasą rowerową.
4. Na trasy w Słowacji można zabierać psy.
5. Ze względów bezpieczeństwa szlak wiodący do Symbolicznego Cmentarza wyłącza się z użytkowania w okresie 1 stycznia – 15 czerwca.